Istanbul

დედამიწაზე არსებული წყლების 2%–ზე მეტი ყინულის სახით გვხვდება, რომელთა უმეტესობა პოლუსებსა და მყინვარებზეა. XIX საუკუნის შუა წლებიდან ეს გაყინული წყლის რეზერვები ზედაპირსა და სისქეს კარგავენ და როგორც მეცნიერები ირწმუნებიან, ბოლო ათწლეულებში ეს პროცესი დაჩქარებული ტემპით მიმდინარეობს. მყინვარების დნობის ძირითადი შედეგი პლანეტაზე ზღვის დონის მატებაა.

მთელი მსოფლიოს ყინულის საფარის 90% სამხრეთ პოლუსზეა თავმოყრილი. მისი მაქსიმალური სისქე 4776მ–ია. ზღვის დონე ყინულის დნობის შედეგად წარმოქმნილი წყლის ხარჯზე იმატებს, რაც დაბალ სანაპირო ზონებში წყალდიდობს იწვევს მთელი მსოფლიოს მასშტაბით. პოლუსებზე ყინულის დნობა პირდაპირ გავლენას ახდენს ადგილობრივ ფაუნაზე.

ტემპერატურის ზრდის შედეგად, მყინვარის მოძრაობა ჩქარდება და მისი საფარის სისქე იკლებს. რამდენიმე ათწლეულში ჩრდილოეთი პოლუსი ზაფხულის განმავლობაში, შესაძლოა, ყინულის გარეშე დარჩეს.

შესაბამისად,ბევრ ბუნებრივ მემკვიდრეობის ძეგლს, როგორიცაა, ტროპიკულ ზონაში მდებარე ერთ–ერთი უკანასკნელი მყინვარი - კილიმანჯარო,15–16 წელიწადში გაქრობა ემუქრება.